Leerzame vakantie

We waren er een paar dagen tussenuit. Even de hond uitlaten in de Vogezen, de dichtsbijzijnde regio waar het volgens de weersverwachting droog en misschien zelfs zonnig zou zijn en dat klopte.
Via internet kwamen we terecht in Bussang, bij Le Chevalier des Vosges. Een chambre d’hote gerund door een Nederlander. Mooie plek, hond mocht mee en een redelijke prijs. Een prijs die ter plekke ook nog eens halfpension bleek in te houden en dat betekende een dagelijkse heerlijke viergangenmaaltijd. Naast een goed ontbijt, een bar voor drankjes en prima wandel- en ander reisadvies.

In de omgeving  van Bussang is het namelijk uitstekend rondrijden en wandelen. De Ballon d’Alsace, de Grande Ballon, de bron van de Moezel en de Elzas liggen allemaal praktisch om de hoek. De sfeer bij Le Chevalier is gemoedelijk en de contacten met de andere gasten vanzelfsprekend. En dat leverde leerzame momenten en inspiratie op.
De rondreizende zestigers zetten hard werken en handel in het juiste perspectief door al hun reisverhalen. Vooral het stel dat hun tuinderij aan het afbouwen is (“we doen alleen nog maar in vorm geknipte buxussen”) en bewust tijd neemt voor wandelen, fietsen en reizen. Woont de zoon een tijdje in Frankrijk dan gaan ze er op de fiets naartoe. ’s Middags een rondje lopen om de plas. Wandelen door Schotland. Fietsen langs de westkust van Ierland. Rondrijden over IJsland. Naar Zuid-Afrika, China, Canada.
In de Vogezen wandelen ze iedere dag, komen voldaan ’s middags weer binnen en maken ’s avonds weer plannen voor de dag erna. Een werk-vrije-tijd-balans om jaloers op te zijn.

De twee jonge Belgische jongens komen om te trainen, in het wielrennen. Tellen de cols, kilometers, gemiddelde snelheid, de klimmen en de afdalingen. Ze letten op wat ze eten en volgen keurig het voedingsadvies. Eén van de twee is onderdeel van de Belgische jeugdselectie, de Belofte, en vertelde dat in zijn ploeg er maar twee zijn die een opleiding volgen, waaronder hij. De anderen hopen op een profcontractje en zijn daarna overgeleverd aan ongeschoold werk. En je kan aan hem zien dat hij in zijn hart ook wel alleen maar zou willen fietsen maar gelukkig houdt hij zijn hoofd erbij.

De eigenaar van Le Chevalier is een Nederlander die er zijn droom probeert waar te maken. Hij geeft zichzelf drie jaar om er achter te komen of dat kan. Twee keer drie maanden is hij open, in de zomer en in de winter. In de tussentijd freelancet hij in Nederland. Ook een mooi voorbeeld van evenwicht tussen hart en verstand.

De zon, de buitenlucht, de prachtige omgeving, de mensen: ze hebben ons goed gedaan.
Eenmaal thuis blijf ik nog even weg van werk en politiek. We scheppen weer wat orde in de chaos van de achtertuin, strepen klusjes af die al veel te lang op het lijstje stonden.
Nu deze balans tussen hoofd en hart proberen vast te houden.