Vandaag kwam op Twitter een melding voorbij van Ready2Help en nieuwsgierig klikte ik op de link. Het ging om een initiatief van het Rode Kruis: iedereen kan zich aanmelden om de handen uit de mouwen te steken in het geval van een ramp. Of het nu gaat om een overstroming, een brand of een verkeersinfarct: er is altijd behoefte aan vrijwilligers die helpen met het regelen van onderdak, het uitdelen van water, soep en broodjes of het vullen van zandzakken.
Ready2Help is ‘een netwerk van mensen dat klaarstaat om te helpen als dat nodig is. Help jij ook mee?‘
Vraag mij of ik ergens mee wil helpen en mijn muis hangt al boven de aanmeldknop. In dit geval ook. En dit is wat ik zag:
Ja echt, je kan alleen aanmelden met één van je social mediaprofielen zoals Facebook, Twitter, LinkedIn of Google. Waarom, Rode Kruis, waarom? Het antwoord daarop staat op de site:
Dus let op: het is voor mijn eigen bestwil. Ik hoef dan namelijk geen nieuwe gebruikersnaam en wachtwoord aan te maken. Ach, en dan gebruiken ze meteen de andere gegevens uit mijn profiel alvast om alles in te vullen. Wat ik dan daarna nog wel mag wijzigen. Joh.
Eerlijk is eerlijk, er staat een Privacy Statement op de site. En ik geloof ook best dat ze netjes met mijn gegevens om willen gaan.
En als ik dat niet wil, Rode Kruis? Als ik graag wil helpen als de nood aan de man is maar het niet nodig vindt om mijn aanmelding te koppelen aan allerlei andere persoonlijke informatie? Informatie die niet geheim is maar die ook weer niet bedoeld is als strooigoed?
Respect voor privacy begint met respect bij het vragen van persoonlijke gegevens. Vraag nooit en te nimmer meer dan je nodig hebt. En als je extra service wil verlenen dan kun je aanbieden dat mensen gebruik kunnen maken van een social mediaprofiel. Maar dan is het wel een keuze en geen verplichting.
En nog een tip: als je zo graag gebruik wil maken van social mediaprofielen – zorg dan dat je die zelf ook hebt. Ik zie geen Twitter, geen Facebook, geen LinkedIn, geen Google. Erger nog: er is niet een contactmogelijkheid. Terugpraten, vragen stellen of feedback geven zit kennelijk niet in jullie systeem. Vandaar dit blog.
Ik durf met mijn hand op mijn (zeer warme) hart te zeggen dat ik een sociaal persoon ben en heel graag wil helpen, zeker ook in noodsituaties. Maar dat gaat niet gebeuren via Ready2Help, een organisatie die de klok van moderne, social media heeft horen luiden maar echt nog niet weet waar de klepel hangt.
Update: het Rode Kruis reageerde dezelfde dag nog en benaderde mij per Twitter. Een dag later kreeg ik een uitgebreide email met uitleg en met dank voor mijn feedback. Op mijn bezwaar dat ik zelf wil kunnen kiezen of ik gebruik maak van mijn social mediaprofielen bij het aanmelden is nog niet ingegaan. Maar ik ben wel uitgenodigd om verder mee te denken. En als iemand hulp vraagt dan antwoord ik eigenlijk automatisch met ‘ja’ 🙂
Doorzonwoning 