Waarom gaat een mens op wandelvakantie?
Een week lang lopen de zoon en de hond en ik straks door de Elzas. Onze enige keuzestress is welke route we die dag gaan lopen. Ontbijt, lunchpakket, diner zijn geregeld. Aan het weer kunnen we niets doen. Telefoons zijn er alleen om eventueel de weg te kunnen vinden.
Stap voor stap lopen we de spieren warm en het hoofd leeg.
Vroeger was het een scheldwoord voor een nietsnut. Nu vind ik het de beste beschrijving van wat ik volgende week ben: een leegloper.
Doorzonwoning 