Nieuw geluid in de Raad

Afgelopen dinsdag tijdens de raadsvergadering in Zeist was er een ‘nieuw’ geluid te horen. En dan bedoel ik niet inhoudelijk de discussie over de bezuinigingsdialoog, hoe interessant ook.

Nee, door omstandigheden kwamen een aantal oude rotten niet aan het woord. Onze eigen Marijke was geveld door griep of een ander virus en Frank Dirkse van GroenLinks zat zich thuis op te vreten met een gebroken kuitbeen.

Voor D66 voerde daarom Hylke Warners het woord, voor GroenLinks Ronald Camstra en bij de VVD lag de woordvoering voor dit onderwerp bij Sander Jansen.
En niets ten nadele van de fractievoorzitters, die doen hun werk uitstekend.

Maar toch: ik vond het leuk om eens de anderen uitgebreider te horen. Andere stemmen, andere woordkeuze, andere dynamiek in de vergadering.

Dat zouden we vaker moeten doen.

Tweede lijstje

Begin van de maand maakte ik mijn eerste lijstje goede voornemens. Vijf punten. Anders is het geen lijstje meer maar een lijst.
Daarna kwam Margaret met een gigalijst van 101 voornemens. Of eigenlijk plannen voor de komende 1001 dagen, da’s bijna drie jaar, dan mag de lijst ook langer.

Ik dacht: dat is leuk. Dat denk ik namelijk van heel veel dingen: dat is leuk, dat wil ik ook.
En begon een lijst. En dan zijn 101 dingen die je wil doen ineens wel erg veel. Wat mij opeens doet realiseren dat zo’n duizenddingendoekje eigenlijk wel heel erg fantastisch is.

Halverwege de lijst van 101 liep ik vast.
Omdat goede dingen in drieën gaan gooi ik er gewoon een tweede lijstje tegenaan.

1. Ik leen iedere maand $25 uit via www.kiva.org. Dat heb ik niet zelf bedacht maar briljant gejat van Margaret, waarvoor dank. De eerste lening is gegaan naar Sofía Mariela Pinto Ruiz, zij heeft een eigen winkeltje in Ecuador met zelfgemaakte encebollado’s. 1 februari kies ik een volgend project uit.

2. Dit weblog beter bijhouden. De komende maand schrijf ik minimaal 4 nieuwe stukjes per week.

3. De dode berk in de tuin (alleen de stam staat nog) gaan we inrichten als vogelvoederplek. Er moeten plankjes komen voor voer en bij voorkeur een dakje boven ieder plankje. Stokken om vetbollen aan te hangen. En misschien nog een nestkastje.

Ha, nu staat het zwart op wit. Het gaat gebeuren.

File, geen file….

Jarenlang reed ik bijna iedere werkdag over de A2 – vanaf Maarssen naar Amsterdam. Jarenlang stond ik daar heen en terug in de file – afhankelijk van hoe vroeg ik opstond iets langer of korter. Maar file was er eigenlijk altijd.
Op de terugweg idem dito: file bij de nadering van iedere afslag/oprit. En soms gewoon zo maar. Denk ik.

Vlak voor de uitbreiding naar vijf rijbanen een feit werd, zei ik mijn baan op en werd zelfstandige met een woon-werkverkeer van maximaal een minuut (afhankelijk van hoe snel ik de trap op loop). Daar kunnen geen vijf rijbanen tegen op.

Gisteren ging ik op bezoek bij mijn oude werkgever. Heen zoefde ik comfortabel met 100 en de cruise control naar Amsterdam. Het voelde een beetje vreemd maar wel lekker. Het was gezellig op kantoor, het was heerlijk om even bij te praten met oud-collega’s en ik vond het bijna jammer dat ik er weg was.

Om kwart voor vijf reed ik weg, op weg naar huis. Het eerste stuk geen file maar voor Utrecht was het weer als vanouds remmen, stilstaan en weer doorgaan. Het werd donker, het regende. Op de provinciale weg naar Den Dolder reed iemand voorop weer 60 waar je 80 mag.

En toen wist ik het weer: het is goed zo. WongWorks vanuit de room with a view, telt de vogels, geniet van de eekhoorn en de Suzuki staat stil te genieten op de oprit.

Scrabble voor ambtenaren

Eén van de voordelen van gemeenteraadslid zijn is de verrijking van mijn woordenschat. Hoewel, verrijking: laten we het vergroting noemen.
Het Nederlands Genootschap ter bervordering van het Belegen Woord zal zich verheugen over het regelmatig gebruik van woorden als vigerend, beleidskaders en bovenplans. Zo spreken wij ook over burgers, gewone burgers, inrouten en worstelen met besluitvorming.

Het kind in mij dwingt mij regelmatig tot glimlachen en de taalkronkelaar tot jeukende vingers om hier iets leuks me te doen.

Na een overleg afgelopen donderdag over het meerjarenbeleidskader voor sociale en economische participatie (= hoe gaan we de komende jaren mensen helpen om meer en zelfstandiger deel te nemen aan de maatschappij) wist ik het.

Scrabble. Met afkortingen. Het wemelt van wetten, regels en verordeningen die allemaal voor het gemak worden afgekort. Onderstaand lijstje hoort bij het overleg van donderdag.

Bij Scrabble met afkortingen heeft aangepaste letterwaardes. De letter W komt vanwege het woord Wet heel veel voor. Klinkers daarentegen zijn stukken zeldzamer.
Waar bij gewoon Scrabble het woordenboek scheidsrechter is zal hier Google uitkomst moeten brengen. Bij het leggen van een afkorting moet exact vermeld worden waar deze voor staat, anders is het niet geldig. Bij twijfel wordt het opgezocht op het internet.

Bingo!
O nee, dat is voor een volgende keer.

Het eerste lijstje

Ik ben dol op lijstjes maken – vooral als het druk is helpt het om alles even letterlijk op een rijtje te zetten. Dat geeft overzicht en inzicht.

En ja, je kunt daarna altijd zo lekker wegstrepen als je iets gedaan hebt. Hoewel ik nog niet zo erg ben als de schoonvader van een oud-collega: die zette bovenaan zijn lijstje ‘lijstje maken’ zodat-ie meteen kon beginnen met strepen.

Lijstjes zijn uit en infographics in volgens De Recensiekoning. Jammer dan. Want hier zijn mijn goede voornemens voor 2011.

1. Meedoen met de Fairtrade Businessloop op 16 juni. Grote voordeel: het is een stok achter de deur om nu eens serieus meer te gaan bewegen. En juni is ver genoeg weg om nu nog geen echte zorgen te maken. Nadeel: ik heb geen idee hoe groot de afstand is en de organisatie kennelijk ook niet. En bovendien heb ik al een soort van weddenschap met Sander Jansen (VVD) en Pieter van Ojen (CU/SGP) waarbij de inzet nog niet vastligt maar het zeker om de eer zal gaan. Qua onderhandeling heb ik ingezet op de dubbele afstand voor hen – ze zijn tenslotte ook half zo oud als ik.

2. Op vakantie naar Argentinië. Al jaren proberen we een lange vakantie te plannen in dit prachtige land. Een Amerikaanse werkgever (waar twee dagen vrij al gezien werd als een vakantie, laat staan 4 weken) en ander pragmatische redenen zaten dat steeds in de weg. Nu zetten we in op half december vertrekken en half januari weer terugkomen. IJs, weder en economie dienende natuurlijk.

3. Meer eten uit eigen tuin. Dat betekent creatief omgaan met de beschikbare stukken grond, vroeg beginnen met plannen en vooral bijtijds beginnen met uitvoeren. En een goed gesprek hebben met de haan en kippen over taakverdeling en de verdeling van de oogst.

4. Nog meer leuke mensen ontmoeten. Op en via Twitter, via de gemeenteraad, de netwerkbijeenkomsten, cursussen, LinkedIn en via via. Het afgelopen jaar heeft wat dat betreft gebracht waar ik op gehoopt had: ik voel me nog meer thuis en geworteld in Den Dolder en zelfs in Zeist. Voorlopig geniet ik van het in, om en vanuit huis werken. Waar ik de vorige nieuwjaarsreceptie veel mensen voor het eerst tegen kwam, was het dit jaar een feest van herkenning.

5. Bomen redden. Indirect dan want het moet toch lukken om met de gemeenteraad veel papierarmer te gaan werken. Digitaal wordt de regel, geprint de uitzondering. iPad, netbook, laptop, eReader , geprint – laat iedereen zelf kiezen en betalen van de raadsvergoeding. Het gaat niet zo snel als ik had gehoopt toen ik in maart het gemeentehuis binnen stapte maar dit jaar moet de sprong voorwaarts zeker gaan komen. De voorbereidingen in de gemeentelijke organisatie zijn ver genoeg.