We maken gebruik van de mogelijkheid om ’s avonds mee te eten in onze Agriturismo in Italië. De eerste avond is dat onder andere een heerlijke minestre (groentensoep) en een minstens zo lekkere schenkel, ook met groenten. We zijn benieuwd naar het recept en de dochter, die Engels spreekt, wil het graag geven.
“It is very simple. You start with the oil, good oil, in a big pan. Then add some onions and some garlic.” Ze denkt even na en zegt dan: “Basically every recipe in Italy starts with the oil, the onions and the garlic.”
“But, for the minestre, you put a lot of water and then a lot of fresh vegetables and any fresh herbs you have. And then it takes a long time.”
We proberen nog of ze iets specifieker kan zijn over die groenten en kruiden maar bij iedere suggestie bevestigt ze dat die allemaal kunnen. Tomaten, wortel, courgette, tijm, salie, rozemarijn – als het maar vers is.
In onze grote soepterrine op tafel zat ook een groot stuk vlees, waarschijnlijk gerookt spek. Of dat ook niet essentieel is? “Nah, any meat is good.”
Gisteren maakte ik mijn eigen minestre: olie, uien, knoflook, water en daarna tomaat, wortel, prei, courgette, sperziebonen en een handje gedroogde paddestoelen. En een runderschenkel. En lavas, salie, tijm en rozemarijn uit de tuin.
Het werd geen Italiaanse minestre maar wel een hele mooie groentensoep. Niet alleen al de moeite waard voor de heerlijke geur door het hele huis maar ook voor de smaak.
It is very simple….
Natuurlijk geen foto’s gemaakt van het huis zelf maar dit is één van de vijf katten die demonstreert dat er niets mis is met achter de geraniums zitten.
Op het randje van Toscane, tussen Parma en La Spezia, ligt Pontrémoli. Een paar jaar geleden vonden we daar op de terugweg naar huis voor de laatste nacht onderdak bij Il Glicine en la Lanterna, een Agriturismo die we ter plekke via internet hadden gevonden. Vanaf de weg een stukje naar beneden waar een beekje stroomt. Zo eentje waar je eigenlijk gelijk met blote voeten in wil staan, dammen bouwend met de keien. Over een houten brug kom je bij wat vroeger een grote boerderij is geweest met beneden opslagruimte en stallen en boven de woonruimtes. Dat alles is nu omgebouwd in grote comfortabele kamers, een grote keuken, een ontbijtruimte en eentje voor het avondeten. Comfortabel met karakter – daar houden wij van.
Il Glicine en la Lanterna kwam dan ook met glans op ons lijstje van willen-we-graag-nog-een-keer-heen. Dit jaar was het zover.
Il Glicine betekent trouwens blauwe regen.
Doorzonwoning 