Ik ben een geboren optimist met de gave om in bijna alles iets moois of goeds te zien. Bovendien heb ik een redelijk selectief geheugen waar minder leuke zaken zelden echt beklijven om maar een mooi woord van mijn vader te gebruiken.
Eigenschappen die deze week goed van pas kwamen. De kater van woensdagochtend was behoorlijk. De teleurstelling is groot dat iemand gekozen wordt tot president van de VS met zo weinig respect voor anderen, met zo’n negatief taalgebruik, met zoveel blufleugens. En bovendien een slecht winnaar lijkt die niet laat merken dat hij de president van álle Amerikanen gaat worden.
Mijn glas was behoorlijk leeg maar gelukkig was er woensdagochtend ook een mooie lokale mijlpaal omdat we eindelijk, eindelijk het huurcontract met NS Stations konden tekenen. Drie bestuursleden met ieder een paraaf op alle 73 (!) pagina’s en een handtekening: daar waren de ringbandjes niet tegen bestand 🙂
Blijheid van alle kanten: nu kan na bijna twee jaar de verbouwing echt beginnen en krijgen we in december de sleutel overhandigd. DenDolderCS wordt dan eindelijk de werkplek waar we zo lang van dromen.
Vrijdag was Sint Maarten. En zoals we ieder jaar weer vergeten zijn de Twix populairder dan de Mars. De Snickers zijn sowieso niet gewild maar eigenlijk voor de man des huizes, met uitzondering van dat ene meisje die er eentje uitkoos omdat “mijn kat Snickers heette”. Weer een paar druppels in mijn glas.
En toen bleek zondag die ene dag per jaar dat het mij lukt om twee wassen te draaien, te drogen, op te vouwen, te strijken én op te bergen.
Mijn glas is al weer (bijna) half vol.