Leren doe je op cursus en op school. Basta. Dat lijkt de mening van Lodewijk Asscher. Naar aanleiding van een bezoek aan een congres voor opleidings- en ontwikkelingsfondsen lanceerde hij het plan om iedereen te laten storten in een opleidingsfonds en dan moet je daar ook gebruik van maken. Niet alleen ondernemers voor hun werknemers maar ook zelfstandigen.
Natuurlijk is er op school, universiteit en bij opleidingsinstituten vast veel nuttigs te leren. Maar mijn eigen ervaringen zijn maar matig: lange dagen gevuld met pakweg 80% informatie die je of al weet of niet nodig hebt, 10% leuke weetjes en misschien 10% nuttige, direct toepasbare info. Plus een map met documentatie die je nooit meer inkijkt en een luxe lunch.
Zo zagen de meest trainingen en cursussen eruit die ik mij kan herinneren uit mijn werknemerstijd (pakweg 20 jaar bij diverse werkgevers).
Sinds ik zelfstandige ben moet ik die mappen en lunches zelf betalen en ben ik een stuk kritischer. Ik wil kennis op maat, op het moment dat het mij uitkomt en op het niveau waar ik het moet toepassen.
Voor mij geen dagenlange cursussen maar artikelen, manuals en tutorials op internet. Goede gesprekken met mede-professionals, af en toe een maatwerktraining in de vorm van coaching en het bijwonen van interessante kennissessies van diverse netwerkclubs. En veel lezen: artikelen, nieuws en heel af en toe een managementboek.
Ik sta dus niet te springen om ingevoegd te worden in een systeem dat niet bij mij en mijn manier van werken past. Met opleidingsfondsen waar bestuurders en ambtenaren gaan bedenken wat goed voor mij en mijn business is. Dat ik certificaten en diploma’s moet halen. Dat lijkt er meer op dat zij gaan zorgen dat opleidingsinstituten heel makkelijk, want verplicht, geld aan mij gaan verdienen. Dat ik niet voor mijzelf kan bepalen welke kennis ík nodig heb om míjn geld te verdienen. En dat ik dan niet zelf op zoek kan naar de best passende manier om die kennis te vergaren.
Hou daar nou eens mee op, met dat gevader en bevoogden. Ik doe mijn uiterste best om bestuurders en politici te respecteren en als gelijkwaardige partner te beschouwen in onze maatschappij en economie. Mag ik dat dan ook terug verwachten?
‘Geef wat je wil ontvangen’ is één van mijn motto’s waar ik zowel zakelijk als persoonlijk wel bij vaar. Ik geef jullie, bestuur en politiek, het vertrouwen dat jullie kijken naar alle belangen, niet alleen die van instituties (omdat het daar zo makkelijk mee praten is).
Ik geef jullie de mogelijkheid om (eventueel samen) eerlijk en transparant de essentie van problemen te benoemen. Zodat we (ook samen) een passende oplossing kunnen zoeken.
Dan praten we niet over de VAR en DBA maar over de toekomst van het/een sociaal zekerheidsstelsel.
Dan praten we niet over verplichte opleidingsfondsen maar over het probleem dat een groep mensen er nooit over nagedacht heeft dat hun baan kan verdwijnen.
Dan praten we niet over ZZP-ers als een probleem maar als een ontwikkeling van de maatschappij.
Dan praten we niet over verplicht verzekeren van ZZP-ers tegen arbeidongeschiktheid maar kijken we naar een vernieuwing van een sociaal stelsel waar veertig jaar werken bij (dezelfde) baas geen norm meer is.
Dan kunnen we het misschien ook eens hebben over hoe oudedagspotjes bij elkaar gevoegd kunnen worden zonder dat de Belastingdienst tussendoor komt innen. Ja, dat is een persoonlijk frustratie en die leg ik graag een keer uit.
En van mij mogen jullie dan best eerst een cursus luisteren, loskomen van symptoombestrijding en samenwerken volgen. Daar wil ik wel op wachten.
Doorzonwoning 