De leukste en de handigste

Geen terugblik zonder lijstjes. De kranten wemelen al weer van de overzichten met top 5’s, 10’s en 20’s. De ergste, de grootste, de slechtste en de mooiste van 2012. Dit zijn mijn lijstjes, in willekeurige volgorde maar ze zijn bijna allemaal werkgerelateerd.

Mijn leukste netwerken
1. Broodfonds Wikistad – dit kleinschalige, sociale systeem waarbij zelfstandige ondernemers elkaar verzekeren van ‘brood op de plank’ in het geval van langdurige ziekte. Een alternatief voor de bureaucratie van de AOV. Vol idealisme en enthousiasme ingestapt eind 2011 en in 2012 zijn mijn medeleden een verrijking geworden van mijn netwerk. Omdat het leuke en sociale mensen zijn en omdat ze vaak op hele andere vlakken actief zijn en mij daarmee een in kijkje geven in voor mij nieuwe werelden. Van politieke junkies tot boekenschrijvers, van films tot geestelijke gezondheidszorg, van gezondheidseducatie tot reïntegratie en het nieuwe werken.
2. BNI – dat staat voor Business Networking International en is een zakelijke netwerkorganisatie. Heel Amerikaans van opzet met chapters, trainingen en ranglijsten maar wel met het uitgangspunt: ‘geven loont’. Iedere week een ontbijtsessie waarbij we elkaar aan contacten, werk en omzet helpen. Mijn mede-leden in Zeist maken het iedere week weer de moeite waard om extra vroeg op te staan: allemaal enthousiaste professionals en ondernemers, met allemaal onze eigen expertises en netwerken. Maar bovenal aardige en leuke mensen.
3. Open Coffee Zeist – ze mogen wel eens genoemd worden: Jannetta Dorsman en René Hoksbergen van Woningadviseurs. Zij stellen iedere eerste woensdag hun kantoor ter beschikking voor mede-ondernemers die elkaar willen ontmoeten. Koffie, thee en stroopwafels maken de gastvrijheid compleet. Soms zijn er veel bezoekers, soms wat minder maar voor een vanuit huis werkende ZZP-er zoals ik is het een aardige manier om bij te praten.

Mijn handigste app’s op de iPad en telefoon
1. Evernote – een systeem om notities te maken en op te bergen in mappen. Handig op de iPad, iPhone en op de laptop maar het mooiste is dat alles meteen synchroniseert. Alle aantekeningen, teksten, ingescande bonnetjes, geluidsopnames of foto’s zijn altijd en overal beschikbaar. Een vergadering thuis voorbereiden op de laptop en later op het gemeentehuis mijn aantekeningen raadplegen op mijn iPad. Onderweg op mijn iPhone een activiteitenlijstje maken en dat dan later op de laptop weer uitwerken.
2. Todo – dit is precies wat het zegt: het maken van to-do-lijstjes. Of eigenlijk het plannen van activiteiten. Voor mij is het handig dat je aan elke activiteit een datum kan hangen en een categorie. Zo heb ik overzicht per klant van nog openstaande zaken en is het makkelijk om te schuiven in de tijd. Net als bij Evernote staat de applicatie op zowel mijn laptop als iPad als iPhone en synchroniseert alles onderling.
3. Twitterrific – een twitterapp, ook weer eentje die ik nu op alle drie de apparaten gebruik. Een makkelijke interface, prettige vormgeving. Twitter, mijn virtuele koffiemachine, wat zou ik het missen als het er niet was.
4. GeniusScan – zo simpel, zo makkelijk: bonnetjes fotograferen en dan meteen doorsturen naar Evernote voor mijn boekhouding. Geen stapels achterstallige papiertjes uit mijn portemonnee plukken maar meteen digitaliseren.

Mijn leukste investeringen
1. Een nieuwe auto – eigenlijk dezelfde die ik altijd al had, een mooie rode Suzuki Swift, maar nu op naam van de zaak. Omdat het financieel ietsje aantrekkelijker is. En omdat het ook wel cool klinkt: een auto van de zaak.
2. Nieuwe visitekaartjes – het werd tijd voor een kwaliteitsslag vond ik zelf en dat lukte met behulp van Tiny Risselada van Letterpers. Zij gebruikt nog een echte, ouderwetse voetaangedreven drukpers waardoor haar drukwerk echt reliëf heeft. Met een iets aangepast ontwerp, dikker papier en een kleurtje werden het de kaartjes waar ik nu zo trots op ben. Stevig, onderscheidend, goede kwaliteit en een tikje anders – precies wat ik met WongWorks wil uitstralen.
3. Een kwart schap in een slijterij – ik ben dol op mensen die zichzelf helpen. Petra de Boevere, ook bekend als het Slijterijmeisje, wilde verhuizen naar een nieuw pand maar de bank wilde haar voorraad niet zien als kapitaal en daar mee als onderpand voor de benodigde lening. Ze maakte een plan, boorde haar sociale netwerk aan en vroeg daar naar investeerders. De investering komt terug in de vorm van tegoedbonnen voor de slijterij. Ze kreeg haar ton aan kapitaal, verhuisde naar Sluis en doet het (net als daarvoor) uitstekend. Crowdfunding volgens het boekje.

Morgen de volgende aflevering van mijn persoonlijke terugblik op 2012. Is er nog een specifiek onderwerp waar je nieuwsgierig naar bent?