Herfst van vroeger

Vanochtend zag ik onderweg in de berm plotseling iets felroods. Er al bijna voorbij realiseerde ik dat het een vliegenzwam was – een echte ouderwetse paddenstoel, rood met witte stippen.

Met een klein gedachtensprongetje belandde ik ruim veertig jaar terug in de tijd. Ik zal de kleuterschoolleeftijd hebben gehad want we woonden nog op de flat in Bussum. Voor school moesten we een herfstdoos maken en daarvoor gingen we speciaal naar het bos.
Zo’n heerlijk geurend herfstbos vol met gekleurde bladeren, beukenootjes, kastanjes en eikels. En paddenstoelen.
Van alles namen we wat mee en thuisgekomen had mijn moeder van een grote schoenendoos één van de lange zijden verwijderd.

Mos op de bodem en daarna was het de kunst om de prachtig gekleurde bladeren en andere vondsten tot een mooi tableau te maken. Inclusief paddenstoelen.

Daar kan ik me nu niets meer bij voorstellen: paddenstoelen, daar kom je niet aan. Die bewonder je van een afstandje en loopje keurig omheen. Geen haar op mijn hoofd die er nog aan denkt om er eentje te plukken.

Hopelijk blijft  de vliegenzwam in de berm nog lang staan en kunnen er veel mensen van genietn. Maar ik houd mijn hart vast….