Broer

Onze familie is niet zo groot – vroeger op de lagere school werd ik vaak wat meewarig aangekeken als ik vertelde dat ik ‘maar’ 1 nichtje had. En geen neefjes. Wel nog vier grootouders en zelfs tot mijn elfde een overgrootmoeder – dat was dan wel meer dan de anderen.

En natuurlijk een broertje. Tot hij langer werd dan ik en toen had ik een broer. We verschillen drie jaar in leeftijd en een hoop in karakter. Waar ik meer neigde naar harmonie, kon hij meer de confrontatie aangaan en zocht hij discussies en oneens zijn op. De meningsverschillen aan tafel bezorgden mij kromme tenen en ongemakkelijke momenten maar dat zegt waarschijnlijk meer over mij dan over hem.
Samen ruzie maken, daar zaten we allebei niet mee. Wat hebben we elkaar dwars gezeten – letterlijk en figuurlijk. Op vakantie lag er niet voor niets in de auto tussen ons in een grote tentzak als erfafscheiding.

Toen we allebei het huis uit waren kwam er ook wat meer ruimte in onze relatie en werd het onderlinge gekift vervangen door respect en interesse. Onze levens gingen ieder een ander pad maar kruisten elkaar wat vaker.

En de laatste jaren is het steeds eenvoudiger en hoewel we elkaar nog steeds niet heel veel zien pakken we de draad zo weer op. Het leven begint na veertig zeggen ze wel eens…

Afgelopen vrijdag stuurde hij een email. “Leuk dat blog van jou eigenlijk, maar waarom staat er geen link op naar Wongema?”
En dat maak ik dan bij deze goed want hij heeft helemaal gelijk.

Wongema is een fantastisch project en verdient heel veel aandacht. Het is een gewezen cafe in Hornhuizen in het noorden van Groningen en moet een ideale inspiratie- en werkplek worden voor iedereen die er gebruik van wil maken.
Erik kan het zelf allemaal veel beter vertellen: kijk en luister op Wongema.

Ik ben trots op je, broer!